आईच्या आधी मावशी



सुशीला आणि संगीता सख्ख्या बहिणी. दोघांमध्ये २ वर्षांचं अंतर. दोघीही चाळिशी उलटलेल्या. एकच शहरात राहायच्या. त्यामुळे एकमेकांकडे जाणं येणं नेहमीच व्हायचं. एक दिवस संगीता सुशिलाच्या घरी आली. सुशीला तिला तिच्या बेडरूम मध्ये घेऊन गेली. संगीताला जाणवलं की आज सुशीला थोडी अपसेट आहे. तिनं तसं सुशिलाला विचारलं.

 

सुशीलानं दीर्घ सुसकारा सोडला आणि म्हणाली, “कसं सांगू ते कळत नाहीये, पण सांगते. तुझ्यापासून काय लपवायचं? माझी वासना अतृप्त राहते. हे ह्यांच्या धंद्यामुळे कायम फिरतीवर असतात. इथे असतात, तेव्हा सारखे धांद्याचेच विचार करतात. रात्री कधी जवळीक केली तर एक तर टाळतात किंवा टाकणं टाकल्यासारखं एकदाचं करतात आणि झोपून जातात. माझी भयंकर चिडचिड होते.”

 

संगीता हसून म्हणाली, “अगं घरोघरी मातीच्याच चुली. माझीही अवस्था फार वेगळी नाहीये. पण मी पर्याय सोडून काढला”. सुशीलानं प्रश्नार्थक चेहऱ्यानं संगीताकडे पाहिलं आणि म्हणाली, “म्हणजे? कसला पर्याय?”

 

संगीता म्हणाली, “मी ह्यांच्याच एका मित्राला धरलं. मला जाणवत होतंच की तो माझ्याकडे तसल्या नजरेनं पहातो. मग एक दिवस हे घरी नसताना त्याला घरी बोलावलं आणि माझी इच्छा सांगितली. तो वाटच बघत होता. आम्ही मस्तपैकी सेक्स केला. मी त्याला स्पष्ट सांगितलं की आमचे संबंध फक्त सेक्स साठी असतील. प्रेम बीम काही नाही. तो ही तयार होता. त्यावेळेपासून आम्ही अगदी नियमित सेक्स करतो – कधी आमच्या घरी तर कधी त्याच्या मित्राच्या फ्लॅट वर. आठवड्यातून दोन तीन वेळेस मजा करतोच. कुणाला काहीही पत्ता लागत नाही.”

 

हे बोलणं चालू असताना सुशीलाचा मुलगा विवेक घरी आला. त्या दोघींचं त्याकडे लक्ष गेलं नाही. विवेक कान लाऊन त्यांचं बोलणं ऐकू लागला.

 

सुशीला म्हणाली, “तुझ्या ह्यांना मित्र आहेत, घरी येणं जाणं आहे. पण आमच्याकडे तसं काहीच नाही. ना ह्यांना मित्र ना कोणी घरी येतं. हे सोड्डन घरात पुरुषाचा वावर म्हणजे आमचा विवेक. मी कसं काय करू?”

 

संगीता म्हणाली, “मी बघते प्रयत्न करून. ह्यांचे खूप मित्र आहेत आणि माझेही. निघेल काहीतरी मार्ग. ए, तुझी तयारी असेल तर आपण दोघींनी सेक्स करूया?”



 

सुशीला डोळे विस्फारून म्हणाली, “कसं शक्य आहे? आपण दोघी बायकाच. पुरुष कुठे आहे?”

 

संगीता म्हणाली, “असाही सेक्स होऊ शकतो. मी सांगते ना तुला”. एव्हढं बोलून संगीतानं सुशीलाला जवळ ओढलं आणि तिच्या ओठावर आपले ओठ ठेऊन तिला चुंबू लागली. विवेक डोळे फाडून पहात होता पुढे काय होतंय ते.

 

सुशीला आधी लाजली पण नंतर तीही संगीताचे ओठ चोखू लागली. मग संगीतानं सुशीलाच्या साडीचा पदर खाली केला आणि तिच्या ब्लाऊजची बटणे उघडली. मग तिनं स्वतःचा ब्लाऊज काढला आणि सुशिलला म्हणाली, “आपण एकमेकींचे बॉल्स दबुया”. तिनं सुशिलाचे बॉल्स दाबायला सुरुवात केली आणि म्हणाली, “तूही दाब”. दोघी एकमेकांचे बॉल्स दाबू लागल्या. सुशीला गरम व्हायला लागली.

 

दोघींनी आपापल्या साड्या काढून टाकल्या. संगीतानं सुषीलाला आडवं केलं आणि तिचा परकर वर करून तिची खाली ओढली. ती सूशीलाच्या पायात बसली आणि तिची पूच्ची चोखू लागली. सुशीला विव्हळू लागली. आपली कंबर वर उचलू लागली, पाय फाकवू लागली. काही वेळ गेल्यावर संगीतानं आपली चड्डी काढून टाकली आणि सुशीलला म्हणाली, “आता तू माझी फुदी चोख.”

 

सुशीला म्हणाली, “नकोगं, तूच कर ना. किती मस्त वाटतंय…”

 

संगीता काही न बोलता आपला परकर वर करून सुषीलाच्या तोंडावर बसली आणि आपली पूच्ची तिच्या चेहऱ्यावर आणून म्हणाली, “आता तू माझी चोख आणि मी तुझी चोखते”. ती खाली वाकली आणि परत सुषेलाची पूच्ची चोखू लागली. दहा पंधरा मिनिटं गेली आणि सुशीला म्हणाली, “आता बास झालं बाई. काहीतरी समाधान मिळालं. अवरुया आता. विवेक घरी यायची वेळ झालीय”.

 

विवेकचा आपल्या कानांवर आणि डोळ्यांवर विश्वास बसत नव्हता. तो ही चांगलाच पेटला होता. दोघींनी उठताना पाहून तो झटकन मागे वळला आणि घराबाहेर पडला. पंधरा वीस मिनिटं वेळ घालवून तो परत घरी आला. त्याच्या लक्षात आलं की आपली आई बाहेर गेली आहे. त्यानं ठरवलं की आता मावशीला एकदा तरी ठोकायचं. अगदी धमकी देऊन सुद्धा. आपल्या खोलीकडे जाताना त्यानं आपल्या आईच्या खोलीत पाहिलं, तर संगीता आत आराम खुर्चीत डुलक्या घेत होती.

 

तो आत गेला आणि संगीताला जागं करत म्हणाला, “काय मावशी, आज काय गप्पा चालल्या होत्या आई बरोबर?” संगीता म्हणाली, “काही नाही रे, आपलं नेहमीचच. विशेष काही नाही”.

 

विवेक तिच्या मागे जाऊन उभा राहिला आणि म्हणाला, “कशाला खोटं बोलतेस? मी सगळं ऐकलं आणि पाहिलं सुद्धा आहे. मजराला वाटतं की डोळे मिटून दूध प्यायलं की कुणाला कळत नाही, पण जग पहात असतं”.

 

सुशीला काही बोलायच्या आधीच विवेकनं तिच्या गोळ्यांवर हात ठेवले आणि गपकन गोळे दाबले. सुशीलानं त्याचे हात झटकून टाकले आणि संतापून म्हणाली, “काय करतोस हे! मी तुझी मावशी आहे, तुझ्या आई सारखी”.

 

विवेक छद्मीमिपणे हसला आणि म्हणाला, “हे मला सांगतेस? काकांच्या मित्राकडून ठोकून घेताना हे जाणवलं नाही का गं तुला. तो चालतो तर मी का नाही? तुझा ठोक्या काकांच्या वयाचाच असेल की. त्यापेक्षा मी बरा नाही का? एकदम तरणा बांड, रक्त सळसळत असलेला? तू नाही म्हटत असशील तर राहूदे, पण मग ह्या गोष्टी काकांच्या कानावर घालाव्या लागतील. विचार कर”.

 

संगीता हतबल होत म्हणाली, “ह्यांना काही सांगू नकोस रे बाबा. आमच्या चांगला चाललेला संसार उध्वस्त होईल. काय करू म्हणजे तू गप्प राहशील?”

 

विवेकनं परत संगीताच्या गोळ्यांना हात घातला, आणि गोळे दाबत म्हणाला, “सोप्प आहे. आज माझ्याकडून ठोकून घे. आज नसेल तर उद्या मी तुझ्याकडे येतो आणि मग चढतो तुझ्यावर”. सुशीला म्हणाली, “आता ह्याला इलाज नाही असं दिसतंय. ठीक आहे. करू आपण सेक्स. आत्ताच करूया”.

 

विवेक आनंदून म्हणाला, “झकास. पण आई आली तर?” संगीता म्हणाली, “सुशीलाला यायला तास भर तरी लागेल असं म्हणत होती. कुठल्याशा ऑफिसमधे काम आहे तिचं. आपण आत्ताच करूया”.

 

विवेक तिच्या पुढे उभा रहात म्हणाला, “वा, वा, मग मस्तच की”. बघता बघता त्यानं आपली जीन्स काढली आणि आपल्या सोट्याकडे बोट दाखवत संगीताला म्हणाला, “बघ, माझा सोट्या एकदम तयार आहे”. संगीता त्याच्या चड्डीच्या तंबुकडे पहात बसली. विवेक म्हणाला, “आता बघत बसणार आहेस की तू ही तयार होतेस? अगं, जास्त वेळ हलवून चालणार नाही, नाहीतर आई येईल”.

 

संगीता म्हणाली, “आता तयार व्हायचं ते काय?”

 

विवेक पुढे झाला, त्यानं संगीताच्या साडीचा पदर खाली केला आणि तिच्या ब्लाऊजची बटणे काढली. ब्लाऊज बाजूला झाल्यावर त्यानं तिचे बॉल्स मुठीत घेतले आणि जोरात दाबू लागला. संगीता न बोलता सगळं सहन करत होती. ती काही हालचाल करत नाही हे बघून तो परत तिच्या मागे जाऊन उभा राहिला, तिला थोडं पुढे वाकवलं आणि तिच्या ब्रेसियरचा हूक सोडवला.

 

संगीताचे गोळे मोकळे झाले. विवेक तिचे लुसलुशीत बॉल्स मनमुराद दाबू लागला. संगीतानं शरमेनं आपले डोळे मिटून घेतले. काही वेळ बॉल्स दाबून झाल्यावर विवेक म्हणाला, “आता उभी रहा बघू.” पण संगीतानं दुर्लक्ष केलं. मग विवेकच तिच्या पुढे जाऊन उभा राहिला आणि तिला खुर्चीतून उठवलं. अजूनही संगीताची मान खालीच होती. तिनं आपले बॉल्स आपल्या हातानं झाकून घेतले. विवेक काही वेळ तिच्याकडे नुसताच पहात राहिला. मग त्यानं संगीताचं डोकं वर उचललं आणि तिच्या ओठाचं चुंबन घेतलं. काही वेळ गेल्यावर तिच्या ओठावर ओठ तसेच ठेऊन त्यानं तिचे हात तिच्या छातीवरून खाली केले आणि तिला अजून जवळ ओढली.

 

विवेक आता तिला चुंब‌ण्या बरोबरच तिचे बॉल्स रगडू लागला, तिची बोंडे कुस्करू लागला. त्याच्या ह्या स्पर्शानं संगीता सुद्धा गरम व्हायला लागली. मनात नसताना सुद्धा ती विवेकला प्रतिसाद द्यायला लागली – तिनं आपले दोन्ही हात विवेकच्या पाठीवरून फिरवायला सुरुवात केली. तिचं अंग तापू लागलं. विकेकला हे जाणवलं. त्यानं एका झटक्यात सुशिलेच्या प्रकारची नाडी सोडली. तिचा परकर खाली जमीनीवर पडला.

 

विवेक तिला कुरवाळत तिचे बॉल्स दाबत होता, तिची चुंबने घेत होता. संगीता सुद्धा त्याची पाठ चोळायला लागली. शेवटी विवेकनं सुशीलाच्या चड्डीत हात घातला आणि तिच्या पुच्चीचे मर्दन करू लागला. संगीता सीतकारू लागली. तिनं आपल्या एक हात विवेकच्या ताठ झालेल्या सोट्यवर ठेवला आणि त्याचा सोट्याचं मर्दन करू लागली. संगीताची पुच्चीचे मर्दन करत असताना विवेकला जाणवलं की आपली मावशी आता चढवून घ्यायला तयार झाली आहे.

 

विवेक संगीताला पलंगावर घेऊन गेला. ती आडवी होणार तेव्हड्यात तिचा मोबाईल वाजला. विवेकनं स्क्रीन वर “Tai” नाव वाचलं. त्यानं तिला फोन स्पीकर वर टाकण्यासाठी खुणाळवलं. संगीतानं फोन घेतला आणि स्पीकर ऑन केला. दुसऱ्या बाजूनं सुशीला बोलत होती, “संगीता, मला घरी यायला तासभर तरी लागेल असं दिसतंय. त्यामुळे तू थांबली नाहीस तरी चालेल. जाताना latch लाऊन घे. विवेककडे किल्ली आहे.”

 

संगीता म्हणाली, “ताई, किती काळजी करतेस ग. तू ये निवांत. मी जाईन घरी”.

 

सुशीला म्हणाली, “ए, तुझ्या आजूबाजूला कोणी नाहीये ना? मग एक काम कर. घरी जायला निघाली नसलीस तर आज आमच्याकडेच रहा. आत्ताच ह्यांचा फोन आला होता. त्यांची अचानक उद्यासाठी मीटिंग ठरली आहे, त्यामुळे ते आज येणार नाहीयेत.” एक क्षणभर थांबून ती हळू आवाजात म्हणाली, “तू आज राहिलीस तर आपल्याला दुपारसारखी मज्जा करता येईल. मग राहतेस ना?”

 

संगीतानं होकार दिला, फोन बंद केला आणि आडवी झाली. तिनं विवेककडे पहात विचारलं, “एव्हढ पेटवलं आहेस, आता कार्यभाग उरकुया. कधी एकदा तुला माझ्यात घेतेय असं झालंय.”

 

विवेकनं आपली चड्डी काढून टाकली. त्याचा सोट्या पूर्ण ताठ होऊन डोलायला लागला होता. संगीता त्याच्या हत्यारकडे डोळे विस्फारून पहात बसली. तिनं आपले पाय फाकवले आणि हात पुढे करून विवेकला आमंत्रण दिलं. विवेक तिच्या पायांमध्ये ओणवा झाला. संगीतानं आपले पाय उचलून धरले. विवेक पुढे सरकला आणि तिच्या पुच्चीत आपल्या सोट्या घातला. आधीच बुकाबुळीत झालेल्या संगीताच्या पुच्चीत विवेकचा सोट्या सहज आत गेला.

 

संगीतानं दीर्घ श्वास घेऊन सोडला. तिनं आत्तापर्यंत मध्यम वयीन पृषाकडून ठोकून घेतलं होतं, तिला मजाही आली होती. पण विवेकसारख्या तरण्याबांड पुरुषाखाली आज ती प्रथमच झोपली होती. ही मजा काय औरच होती. तिनं आपले पाय उचलून विवेकच्या कंबरेभोवती टाकले. विवेक अगदी आरामात तिचे कट काढू लागला. त्याचा ताठ सोट्या तिच्या पुच्चीत मुक्तपणे संचारू लागला. संगीता डोळे मिटून हे सुख अनुभवत होती.

 

थोडा वेळ गेला आणि संगीता विवेकला म्हणाली, “मस्त ठोकतो आहेस की. अहाहा. पण आता जोरानं ठोक. पार पिसून काढ मला. माझी पुच्ची रगडून काढ, शांत कर तिला. किती वर्षांनी हे स्वर्ग सूख अनुभवतेय मी. आधी कसा भेटला नाहीस मला”.

 

विवेकनं आपला वेग थोडा वाढवला आणि म्हणाला, “तुला पूर्ण समाधान देतो. काळजी करू नकोस. पण जरा कळ काढ. हळू हळू ठोकण्यात मजा येते. माझा सोट्या आधी हळू हळू केलं की जास्त खूष होतो. तू आरामात पडून राहा. काही वेळानं तूच म्हणशील बघ. आता हळू कर म्हणून”.

 

संगीता म्हणाली, “कर बाबा तुझ्या मनासारखं. माझी खास पूर्ण फिटव म्हणजे झालं”.

 

विवेकनं हळू हळू वेग वाढवत संगीताला ठोकायला सुरुवात केली. संगीता म्हणाली, “आई ग, आई ग, अरे, तुझ्या हत्याराच टोक पार आतपर्यंत जातंय की. कसला कडक आहे रे. ठोक, असंच ठोक. माझी फुदी भरून टाक. आणि नुसते कट नको काढू. माझे बॉल्स दाब, माझे मनुके चुरड. माझे ओठ चोख.”

 

विवेकनं आपली कोपरं संगीताच्या दोन्ही बाजूला ठेवली आणि आपल्या शरीराचा भार आपल्या कोपरांवर पेलत तिचे बॉल्स पकडून जोरात दाबू लागला, तिची बोंडे चूरडू लागला. मधेच खाली वाकून तो तिचे बोंडे चोखू लागला, आपल्या दातांनं तिच्या मनुकांचे चावे घेऊ लागला. संगीता पूर्ण पेटली होती. तिनं वेवेकला आपल्या अंगावर ओढून घट्ट मिठीत घेतलं.

 

विवेकनं ओळखलं की मावशी पूर्ण पेटली आहे. तो तिला जास्त वेगात दणके द्यायला लागला. संगीता आपली कंबर वर खाली हलवून स्वतःला चोदून घ्यायला लागली. तीनं आपले ओठ गच्च आवळून घेतले. तिला असह्य सूख मिळत होतं. शेवटी संगीता झडली. तिच्या फुदितून स्त्राव वाहू लागला. ती चांगलीच दमली होती.

 

तिची विवेकभोवती पडलेली मीठी सैल पडली. तिनं आपले हात पलंगावर ठेवले आणि शांत पडून रहात विवेकचे दणके खाऊ लागली. विवेक गळण्याचं नाव घेत नव्हता. शेवटी ती न राहवून विवेकला म्हणाली, “विवेक, आता गळतोस की नाही? मी तर झडले. कर लवकर. मी दमलेय की रे. आता नाही शक्ती राहिली. एकदाचा मोकळा हो बाबा”.

 

विवेक म्हणाला, “पटलं ना आता, माझ्यासारख्या तरण्याबांड जवनाकडून ठोकून घ्यायला कशी मजा येते? फिरवली की नाही तुझी खाज?”

 

संगीता म्हणाली, “खरं आहे रे बाबा, पण मी खरंच थकलेय. सोड मला आता. उठ माझ्यावरून. तुझा नागोबा काढ बाहेर आता. नाहीतर फाटेल माझी फुदि. रक्त येईल की काय असं वाटतंय. प्लीज, सोड ना आता…”

 

विवेकनं तिला फटके द्यायचं थांबवलं, पण सोट्या तसाच आत ठेवून म्हणाला, “तुझं झालं गं, पण माझं काय? माझं गळायला नको? आता इतका वेळ तुला लागल्यावर मी काय हातानं करून हळू? मग तुला लागण्यात काय मजा? आता माझं होईपर्यंत तुला कळ काढावी लागेल. तसं नसेल तर तूच सांग काय करायचं. मी हातानं करणार नाही हे पक्क…”

 

संगीता दमल्या आवाजात म्हणाली, “किती निष्ठुर, दुष्ट आहेस रे! तू आधी बाहेर तर काढ. थोडं थांबूया. मग बघू काय करायचं”. विवेकला तिची दया आली. त्यानं आपला सोट्या संगीताच्या पूच्चीतून बाहेर काढला आणि गुढग्यावर उभा राहिला. संगीता डोळे विस्फारून त्याच्या कडक, चमकणाऱ्या सोट्याकडे पाहू लागली.

 

थोड्या वेळानं विवेक म्हणाला, “मावशी, माझा सोट्या पाहिलास का? अजून ताठ आहे, डोलतोय. कसा करशील ह्याला शांत?”

 

संगीताला काही सुचत नव्हतं. ती म्हणाली, “मला नाही काही सुचत. तूच सांग काय करायचं. तसं करू.”

 

विवेकनं तिचे बॉल्स दाबत तिलाच उलट विचारलं, “तू अशावेळी काय करायचीस? काका किंवा तुझा ठोक्याबरोबर? तसच मला कर.”

 

संगीता म्हणाली, “शी, ठोक्या काय म्हणतोस. मित्र तरी म्हणायचं होतस. पण अशी वेळ माझ्यावर कधी आलीच नाही, आत्ताही आणि मी तरुण होते तेव्हाही. मेले दोघेही लवकर गळायचे. पण थोडं समाधान ही मिळायचं. तूच सांग काय करू…”

 

विवेक म्हणाला, “एक उपाय आहे. तू थोडावेळ माझं लिंग चोख, तोंडात मस्त घोळव. म्हणजे मी अजून उद्यापित होईन आणि माझं वीर्य गळेल. पण गळणार तुझ्या फूदीमधेच. कधी चोखून पाहिलं आहेस का पूर्वी?”

 

संगीता म्हणाली, “हो, चोखलंय की. काही वेळा ह्यांचच चोखावं लागतं. बऱ्याच वेळेला ह्यांना करायची इच्छा दिसली नाही, की मी चक्क ह्यांचं तोंडात घेऊन चोखते ताठ होईपर्यंत. ताठ झालं की सोडते आणि मग हे माझ्यावर चढतात. पण ह्याआधी हे असलं ताठ झालेलं नाही तोंडात घेतलं. चल, आज ते ही करून बघते.”

 

संगीता उठून विवेक समोर बसली. तिनं त्याचा सोट्याचा पुढचा भाग तोंडात घेतला आणि चोखू लागली. त्याच्या सोट्यावरून आपली जीभ फिरवू लागली. विवेक म्हणाला, “अगं नुसता शेंडा काय चोखतेस? सगळा सोट्या तोंडात घेऊन चोख. नाहीतर मी उद्यापीत नाही होऊ शकणार…”

 

संगीतानं थोडा थोडा करत त्याचा सोट्या तोंडात घेतला आणि मच मच आवाज करत चखु लागली. काही वेळ गेल्यावर विवेक म्हणाला, “बास. आता ओणवी हो, माझ्याकडे तुझं ढुंगण करून. पाय फाकवून ठेव आणि खाली वाकून ढुंगण वर कर. मी लागतो तुला मागून. अशानं माझ्या सोट्याला चांगलं घर्षण मिळेल आणि गळेल माझं…”

 

संगीता म्हणाली, “म्हणजे, तू माझ्या कुल्ल्यात घालून करणार? हे मी नाही हं मी करू देणार. आधीच सांगते.” विवेक म्हणाला, “तुझ्या गांडित नाही ग, तुझ्या मलमली फूदीतच घालणार आहे, फक्त मागून. तुला मजा येईल बघ मघापेक्षा. मागून करताना तुझे बॉल्स सुद्धा रगडता येतील…”

 

संगीता विवेकनं सांगितल्याप्रमाणे ओणवी झाली. विवेकनं तिच्या पाठीवर दाब देऊन खाली वाकवलं. त्यानं मग आपला सोट्या तिच्या पुच्चीच्या भोकाजवळ आणला. त्यानं तिचे कुल्ले हातानं फाकवले आणि आपला सोट्या आत घालायला सुरुवात केली. तिच्या आधीच ओल्या झालेल्या पुच्चीत त्याचा सोट्या सटकन आत गेला. संगीताचं अंग ताठरलं. विवेक थोडा खाली वाकला आणि तिचे बॉल्स आपल्या मुठीत घेऊन तिला वेगात फटके द्यायला लागला. दोघे गदा गदा हलत होते. शेवटी विवेकचा सोट्या थारारला. तो म्हणाला, “मावशी, दोन मिनिटात गळतोय बघ.”

 

संगीता झटकन पुढे झाली आणि म्हणाली, “आत नको रे बाबा हळू. मी काही contraseptive वापरत नाही. दिवस राहिले तर वाट लागेल माझी.” विवेकनं सोट्या आपल्या हातात घेतला आणि म्हणाला, “मग घे ह्याला तोंडात. त्याला मीठी मिळाली नाही तर तो गळणार नाही. तोंडात गच्च आवळून धर.”

 

संगीता म्हणाली, “शी, शी, शी… मी नाही असं करणार. घाण वाटते मला. शिथिल लिंग तोंडात घेऊन चोखणे आणि वीर्य तोंडात घेणं वेगळं.”

 

विवेक म्हणाला, “मग फुदित गळतो.”

 

संगीता म्हणाली, “नको. त्यापेक्षा घेते तोंडात. हाही अनुभव घ्यायला मिळेल.” ती पलांगला पाठ टेकवून बसली. विवेक पुढे झाला आणि त्यानं आपला सोट्या तिच्या ओठाजवळ आणत म्हणाला, “हां, उघड तोंड आणि घे तोंडात.” संगीतानं तोंड उघडलं. विवेकनं सोट्या तिच्या तोंडात घातला. तिनं आपले गाल त्याच्या सोट्या भोवती आवळले आणि जिभेने त्याचा सोट्या चोखू लागली. विवेक कंबर हलवून तिला तोंडात झवायला लागला. काही क्षणात त्याचं वीर्य तिच्या तोंडात पिचकाऱ्या मारू लागलं. वीर्य गळायचं थांबल्यावर त्यानं आपला सोट्या बाहेर काढला.

 

संगितानं आपल्या ओठावर हाताचा पंजा दाबून ठेवला आणि पटकन उठून बाथरूममध्ये पळाली. काही वेळानं तोंड धुवून ती परत खोलीत आली. विवेक आरामात पलंगावर आडवा झाला होता. संगीता म्हणाली, “आता आवरून घेऊ रे. तुझी आई कधीही येईल.”

 

दोघांनी कपडे घातले. संगीतानं पलंगावरची चादर व्यवस्थित करून घेतली. मग दोघे हॉलमध्ये येऊन बसले. संगीतानं दोघांसाठी चहा बनवला. चहा घेत असताना संगीतानं विवेकला विचारलं, “मला एक समजत नाही, तू आज अगदी एक्स्पर्ट असल्यासारखा लागलास मला! ब्ल्यू फिल्म्स पाहतोस वाटतं?”

 

विवेक जोरात हसून म्हणाला, “मावशी, असल्या फिल्म्स पाहायचे दिवस कधीच मागे पडले. हा practical अनुभव आहे. अगं, मी एका अतीश्रीमंत वडिलांचा मुलगा आहे. बाबांना व्यवसायात मदत करतो, भरपूर पैसे मिळवतो. त्यामुळे भरपूर मैत्रिणी आहेत. त्यांच्या बरोबर भरपूर मजा करतो. आणि पैसे टाकून हाय प्रोफाईल प्रॉस मिळतातच की. त्यामुळे सगळे प्रकार आत्मसात केले आहेत. पण हे सगळ्या तरुण मैत्रिणींबरोबर. मध्यमवयीन स्त्रीबरोबरचा हा पहिलाच अनुभव. मजा आली आज. परिपक्व स्त्रीबरोबर संग करण्यात वेगळीच मजा आहे हे समजलं आज. आता प्रॉब्लेम नाही. इच्छा झाली तर तू आहेसच. तू असशील ना माझ्या बरोबर? मस्त आहेस तू. चाळिशी आली तरी मस्त फिगर ठेवली आहेस तू!”

 

संगीता विवेकचं बोलणं ऐकून अवाक झाली. ती म्हणाली, “धन्य आहे तुझी. पण खरं सांगू का, आज कित्येक वर्षांनी तृप्त झालेय मी. वासना शमणं काय असतं ते खऱ्या अर्थानं आज समजलं. आता मनात नसलं तरी मी तुला नाही म्हणू शकणार नाही. मी नेहमी तुझ्याबरोबर शय्यासोबत करायची वाट पाहीन. माझं काम तर झालं. पण तुझ्या आईचं काय? ती कशी शांत होणार?”

 

विवेक म्हणाला, “त्यात काय? मी हे बोलणं बरोबर नाही. पण माझंही मम्मावर खूप प्रेम आहे म्हणून सांगतो. तू तुझ्या एखाद्या मित्राला तयार कर की. तो करेल मदत. मला मम्माला सुखी पहायचंय. मी काही म्हणणार नाही.”

 

थोडा वेळ विचार करून संगीता म्हणाली, “आज आमच्यात झालेलं बोलणं तू ऐकलंच आहेस. तुझी मम्मा होईल तयार, शेवटी तिला ही भावना आहेत, तिच्याही शारीरिक गरजा आहेत. सगळी सुखं हात जोडून उभी आहेत, पण शरीर सूख नाही”.

 

काही क्षण दोघे गप्प होते. अचानक संगीता म्हणाली, “माझ्या मनात एक विचार आलाय. थोडा वियर्ड सुद्धा आहे. कसं बोलावं हे कळत नाही. पण मनातला विचार बोलतेच. माझं असं म्हणणं आहे की घरात काही असताना बाहेर शोधायला जायचं कारणच काय?”

 

विवेक म्हणाला, “म्हणजे? मला नाही समजलं.”

 

संगीता विवेकची नजर टाळून म्हणाली, “हे बघ, तूच का नाही तुझ्या मम्माला खूष करत? घरातली गोष्ट घरात राहील.”

 

आता विवेकवर आ वासायची पाळी आली. तो म्हणाला, “ह्या, काहीतरीच काय बोलतेस? अगं, माझी आई आहे ती. माझं सोड, पण मम्मा तयार नक्की होणार नाही. तशी ती थोडी जुन्या विचाराची आहे. हे शक्यच नाही”.

 

संगीता विवेकच्या जवळ जाऊन, त्याच्या डोक्यावरून हात फिरवत म्हणाली, “मी तुझ्या मम्माला राजी करते. ते माझ्यावर सोड, कारण ती ऐकते माझं. फक्त तू हो म्हण. नको तिला बाहेर पाहायला लाऊ”.

 

विवेकनं थोडा विचार केला आणि म्हणाला, “ठीक आहे. मला जाईल अवघड. पण मम्मा खूष होणार असेल, तिला आनंद, समाधान मिळणार असेल तर मी आहे तयार. पण तू नीट समजावून सांग तिला. ती होकार दिला तर सांग मला. आणि हो, हे तूच घडवून आण. मला किंवा मम्माला एकट्यानं नक्कीच जमणार नाही हे”.

 

संगीतानं विवेकला गालावर किस केलं आणि म्हणाली, “येस, ही माझी जबाबदारी. आणि नेक कामामध्ये उशीर कशाला? आजच घडवून आणते हे. तू मात्र तयार रहा”.



 

विवेकनं संगीताला जवळ ओढलं, तिच्या ओठांचे चुंबन घेतलं आणि म्हणाला, “मी एकदम तयार असेन. नव्हे, त्याची अतुरतेनं वाट पहात असेन”.

 

संगीता म्हणाली, “गूड. झालं तर. पण आपल्यात आज जे घडलय ते तुझ्याकडून तुझ्या मम्माला समजून देऊ नकोस. काहीच घडलं नाही असं वाग. पुढचं मी बघून घेते.”

 

त्यांचं बोलणं सुरु असतानाच सुशीला घरी आली. संगीताकडे बघत ती म्हणाली, “संगीता, आज इथेच रहाशील ना? तुला कारण माहीत आहेच. प्लीज रहा ना…”

 

संगीतानं सुशीलाचा हात आपल्या हातात घेतला आणि म्हणाली, “हो ग बाई. आज इथेच मुक्काम करणार आहे. आत्ताच ह्यांना कळवते. आणि हो, आज मी तुला एक गोड, तुला आवडेल असं सरप्राइज देणार आहे. एकदम खूष होशील बघ. फक्त मी सांगेन ते ऐकायचं आणि वागायचं. ओके?”

 

सुशीलानं मान डोलावली. विवेक मित्राकडे जातो म्हणून सांगून घराबाहेर पडला. सुशीला त्याला म्हणाली, “राजा, फार उशीर करू नकोस बरं का. वेळेवर घरी ये.”

 

विवेक “येस” म्हणून बाहेर पडला. जाताना त्यानं साधारण एका तासात येतो असं सांगितलं. नंतर काय घडलं ते पुढच्या भागात…

 



You cannot copy content of this page