ऋषी, नीतू आणि सोहम असं तिघांचं छोटेखानी श्रीमंत आणि सुखी कटुंब. ऋषी आणि नितु मध्य चाळीशीतले आणि सोहम विशितला. घरचा मोठा व्यवसाय, राहायला आलिशान घर. पण एक लोचा होता. मधुमेहमुळे ऋषी नीतूला शारीरिक सुख म्हणावं तसं देऊ शकत नव्हता. आणि ऋषीला ह्याचीच खंत होती. बराच विचार करून त्यानं निर्णय घेतला की आपल्याकडून नाही तर कुणा दुसऱ्याकडून नितूला हे सूख मिळवून द्यायचं. त्यानं ही भेट मदर्स डे च्या दिवशी ठरवलं कारण नितूचा वाढदिवस त्याच दिवशी होता.
मदर्स डे च्या आदल्या दिवशी त्यानं आपला मानस नितूला सांगितलं. तिनं कडाडुन विरोध केला. ती म्हणाली, “ऋषी, मी कधी तक्रार केलीय का? मी अगदी सुखात आहे. न मागता मला सगळं मिळालं आहे. हे असलं काही करायला मला भाग पडू नकोस, प्लीज.”
ऋषीनं आपला हेका सोडला नाही. तो म्हणाला, “आजपर्यंत तू माझं काही ऐकलं नाहीस असं केलं नाहीस. प्लीज माझं हे ही ऐक. मला तुला पूर्ण सुखात पाहायचंय.” शेवटी नीतूनं होकार दिला. ती म्हणाली, “ठीक आहे. पण ह्यात काही धोका नाही ना? नाहीतर नाही ते आजार चिकटायचे.” ऋषी म्हणाला, “त्याची काळजी करू नकोस. मी अगदी खात्रीलायक तरुण शोधून ठेवला आहे.”
एवढं बोलून तो नेहमीप्रमाणे ऑफिसला गेला. त्यानं लगेच सोहमला आपल्या केबिन मधे बोलवून घेतलं. तो बसल्यावर ऋषी म्हणाला, “सोहम, आज मी तुला एक काम सांगणार आहे, ते तुलाच करावं लागेल. तुला थोडी पार्श्वभूमी सांगतो. मला मधुमेह असल्यानं मी नितूला, तुझ्या मम्माला, पाहिजे तेव्हढं शारीर सूख देऊ शकत नाही. नीतूनं कधीही तक्रार केली नाही. तरी ती ह्या बाबतीत ती सुखी नाही हे माहितेय मला. मी तिला सगळ्या बबतीत सुखी पाहू इच्छितो.”
सोहम म्हणाला, “डॅड, हा तुमचा अगदी खाजगी मामला आहे. मला का सांगताय? तुम्ही योग्य वाटेल ते करा. ह्यात माझी मदत कशी होणार?”
ऋषी म्हणाला, “तेच सांगण्यासाठी तुला बोलावलंय. कारण हे काम तुला करावं लागणार आहे. तू तुझ्या मम्माला हे सूख दे. थांब. बोलू नकोस. तुझ्या वयाच्या मुलांनी जे करायला पाहिजे ते तू करतोस ह्याची मला माहिती आहे आणि त्याबद्दल मला काहीच म्हणायचं नाही. आता माझ्या कामासाठी तू का हा प्रश्न आहे. हल्ली पाहतोय की तू तुझ्या मम्माकडे त्या नजरेनं पाहत असतोस. तुझ्याही मनात नीतू बरोबर शाय्यासोबत करावी असं यायला लागलंय. हल्ली तू तुझ्या मम्माला न्याहाळत असतोस, तिच्या बरोबर जवळीक करायचा चान्स शोधात असतोस हे मी पाहिलंय. मी तुला ही संधी आपणहून देतोय. नही म्हणू नकोस. आणि हे आजच, नितूच्या वाढदिवशी करायचं आहे.”
सोहम आवाक होऊन म्हणाला, “डॅड, हे काहीतरी काय बोलतोस? मी आणि माझ्या मम्माबरोबर हे कृत्य करायचं? आणि मम्माला हे मान्य आहे का?”
ऋषी निर्धारानं म्हणाला, “हो, मी तिला ह्याची कल्पना दिली आहे आणि तिला मान्यही आहे. फक्त तो तू आहेस हे मी तिला सांगितलं नाही. आता हे कसं करायचं ते सांगतो. आज रात्री जेवणं झाल्यावर मी नीतूला भेटवस्तू देईन आणि मग तिच्याबरोबर सेक्स करीन. तू तुझ्या खोलीत तयार रहा. माझं झाल्यावर मी तिचे डोळे बांधीन आणि तुला बोलवून घेईन. तू यायचंस, कार्यभाग करायचास आणि निघून जायचं. तुझ्या मम्माला तो तू आहेस हे कळणार नाही. फक्त एक काळजी घ्यायची. तू तोंडातून अजिबात आवाज काढायचा नाहीस”.
सोहम न बोलता निघून गेला. खरं तर त्याच्या मनात आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्या. त्याचं खूप दिवसाचं स्वप्न पूर्ण होत होतं.
त्या रात्री जेवणं झाल्यावर ऋषीनं नितूला भेटवस्तू दिल्या आणि तिला जवळ घेतलं. त्यांचा प्रणय प्सुरु झाला. नीतू नेहमी प्रमाणे त्याला साथ द्यायला लागली. दोघे पूर्ण विवस्त्र झाल्यावर नीतूनं आपले पाय फाकवले आणि हात पसरून ऋषीला आमंत्रण दिलं. ऋषी तिच्या पायात बसला आणि तिच्या योनीत आपलं लिंग घातलं. पाच दहा वेळा ठोके दिल्यावर नेहनिप्रमाणे तो गळला. नितूच्या तोंडातून नकळत दिर्घ निश्वास बाहेर पडला.
ऋषी तिच्या अंगावरून उठला आणि आपली अंडरवेअर चढावली. नितुच्या शेजारी बसत, तिच्या चेहऱ्यावरून हात फिरवत तो म्हणाला, “डार्लिंग, आता तुला सर्वात महत्वाची भेट द्यायची वेळ झालीय. तू अशीच कपडे न करता पडून रहा. मी तुझे डोळे बांधतो आणि त्याला बोलावतो. तो माझ्या बोलावण्याची वाट बघतोय. तू त्याला पाहू नयेस अशी माझी इच्छा आहे. पण तू घाबरू नकोस. मी इथेच थांबणार आहे.”
नीतू एक शेवटचा प्रयत्न करावा म्हणून ऋषीला म्हणाली, “ऋषी डार्लिंग, ह्याची खरंच गरज आहे का? अरे, मी अगदी खरंच सुखी आहे. तुझी शप्पत. नको ना रे मला असं करायला भाग पाडू.”
ऋषी म्हणाला, “आज आपण ठरवलंय ना? मग कर ना मी सांगतोय ते – माझ्या समाधानासाठी, माझ्या इच्छेखातर. प्लीज….”
नीतू नाईलाजानं म्हणाली, “ठीक आहे. मी नाही तुझी इच्छा मोडणार. पण एक ऐकशील? मी आजपर्यंत कुणासमोरही विवस्त्र झाली नाहीये. मला ही कल्पनाच करवत नाही. माझ्या इच्छेसाठी माझा फक्त खालचा भाग उघडा ठेव. पोटापासून वर मला कपडे करू देत. मी दुसऱ्यासमोर नाही नग्न होऊ शकणार.”
ऋषी म्हणाला, “त्यासाठी कपडे घालायची जरुरी नाही. मी तुझ्या अंगावर चादर पसरतो. तो येईल, तुला तृप्त करेल आणि निघून जाईल. त्याला तुझा चेहरा सुद्धा नीट दिसणार नाही. ओके?”
ऋषीनं तिच्या अंगावर चादर टाकली आणि तिचे डोळे काळ्या रुमालानं बांधत म्हणाला, “बी रेडी. मी त्याला बोलावतो.” नीतूनं फक्त मान डोलावली. ऋषीनं सोहमला फोन करून बोलावलं.
दोन मिनिटात सोहम आला. तो पूर्ण नागडा होता. सोट्या ताठला होता. त्यानं ऋषी आणि नितुकडे पाहिलं. ऋषीनं त्याला गो अहेड अशी खूण केली आणि नितूला म्हणाला, “डार्लिंग, तो आलाय. तयार आहेस ना?” नीतूनं आपली मान हलवत होकार दिला. सोहम पूढे झाला आणि आपल्या मम्माचे पाय फाकवले. तो तिच्या पुच्चीत आपला सोट्या घालायचा प्रयत्न करू लागला, पण त्याला ते जमेना. ऋषी हलक्या आवाजात नितूला म्हणाला, “अगं त्याला जमत नाही असं दिसतंय. त्याला मदत कर.”
नीतू म्हणाली, “माझ्या कंबरेखाली एक दोन उशा ठेव.” ऋषीनं दोन उशा घेतल्या. सोहमनं नितूची कंबर उचलली. ऋषीनं तिच्या कंबरेखाली उशा ठेवल्या.” नीतू सोहमला म्हणाली, “हं, या हो.”
सोहम नितूवर आडवा झाला. नीतूनं त्याचा सोट्या धरला आणि आपल्या पुच्चीच्या भोकाजवळ आणला. सोहमनं रेटा द्यायला सुरुवात केली. तिच्या अधीच बुळबुळीत झालेल्या पुच्चीत सोहमचा सोट्या झटकन आत गेला. आधी सोहमनं आपला सोट्या तिच्या पुच्चीत दाबून धरला.
हे पाहिल्यावर ऋषी शांतपणे बाजूच्या खुर्चीत बसला. काही वेळ गेल्यावर सोहम नितूला दणके द्यायला लागला. नीतूचं अंग ताठरलं. तिच्या अंगावर रोमांच उभे राहिले. कित्येक वर्षांनी तिला असं शारीर सूख अनुभवायला मिळत होतं. जसा सोहमचा फटक्याचा वेग वाढायला लागला तशी नीतू आपली कंबर हलवू लागली. ती पूर्ण समरस होऊन सोहमला साथ देऊ लागली. तिच्या तोंडून “आई ग, स्स्स्स्स, हं हं हं, मेले, मेले”, असे आवाज येऊ लागले.
तिनं सोहमला आपल्या अंगावर ओढलं आणि त्याच्या अंगाभोवती मिठी मारत म्हणाली, “अजून जोरात करा. मला सहन होणार नाही इतक्या जोरात हेपा मला. माझ्या किती वर्षांच्या भुकेल्या योनीला न्हाऊ घाला, आपल्या रसांनी भिजवून टाका. थांबू नका. तुमचं हत्यार किती गरम आहे, लोखंडाच्या रॉड सारखं कडक आहे! जेव्हडा वेळ काढता येईल तेव्हडा काढा. लवकर गळू देऊ नका.”
सोहमनं जास्त वेळ काढता यावा म्हणून आपला वेग कमी केला. तो सावकाशपणे नितूला दणके द्यायला लागला. थोडा वेळ गेल्यावर नीतू म्हणाली, “अहो, हळूहळू का करताय? दमलात का? परत जोराचे दणके द्या. काही वेळातच माझं होईल. प्लीज, जोरजोरात कट काढा”.
सोहम परत नितूला जोरात दणके द्यायला लागला. त्याला घाम यायला लागला, पण त्यानं वेग कमी केला नाही. त्याच्या गोट्या नितूच्या पुच्चीवर आदळू लागल्या. काही वेळात नीतू सुखाच्या परमोच्च शिखरावर पोचली. तिचे रस पाझरू लागले. तिची सोहमच्या अंगाभोवतीची पकड सुटली. तिचे कंबर हलवणे ही बंद झाले. तिनं आपले हात पलंगावर ठेवले. तिचे पाय फाकलेल्या अवस्थेत स्थिरवले. सोहमनं तिला जोरात फटके देणं सुरूच ठेवलं. काही वेळानं थकलेल्या आवाजात नीतू म्हणाली, “अजून किती वेळ लागणार आहे? मी खूप दमलेय, पण अतीषय तृप्त आहे, अतीषय समाधानी आहे.”
सोहम आपला सोट्या बाहेर काढू लागल्याचं जाणवल्यावर नीतू म्हणाली, “नका बाहेर काढू. तुम्ही मला एव्हढं सूख दिलं आहे. तुमचं गळेपर्यंत चालू ठेवा. तुमचं सुद्धा पूर्ण समाधान झालं पाहिजे. तुमचे वीर्य आतंच सोडा. म्हणजे तुमचं पूर्ण समाधान होईल.” सोहम परत नितूला जोरात फटके द्यायला लागला. पाच मिनिटात त्याचा सोट्या थरारला आणि त्यानं आपल्या वीऱ्याला मोकळी वाट करू दिली. त्याचं वीर्य जोरात नितूच्या पुच्चीत पिचकाऱ्या मारू लागलं. त्यानं आपला सोट्या वीर्य पूर्ण गळेपर्यंत नितूच्या पुच्चीत दाबून धरला. वीर्य गळायचं थांबल्यावर त्यानं सोट्या बाहेर काढला आणि पलंगावरून खाली उतरला.
ऋषीनं सोहमला बाहेर पडायची खूण केली. सोहम थोड्या अनिच्छेनंच आपल्या खोलीत गेला. तो बाहेर पडल्यावर त्यानं नितूच्या अंगावरची चादर काढून टाकली आणि तिच्या डोळ्यावरचा रुमाल काढून टाकला. नीतूनं आपले जड झालेले डोळे उघडून ऋषीकडे पाहिलं आणि त्याला जवळ बोलवत म्हणाली, “ऋषी, थँक यू व्हेरी मच. मी तुझी ऋणी आहे. असा नवरा मोठ्या नशीबानं मिळतो”. तिनं ऋषीचं चुंबनं घेतलं आणि म्हणाली, “आता मला एकच भीती आहे. असं करायची परत परत इच्छा झाली तर प्रॉबलेम होईल. पण मी मन घट्ट करीन.”
ऋषी म्हणाला, “तुला परत इच्छा झाली तर नक्कीच पूर्ण होईल. त्यासाठी कुणालाही बोलवावं लागणार नाही. घरच्या घरीच सोय होईल. तुला कळलं का आज तुला कोणी सूख दिलं. अगं, तुझ्या चांगला ओळखीचा आहे तो. बघायचंय त्याला? थांब, आत्ता बोलावतो त्याला. पण त्याला बघायची खंबीर तयारी ठेव. तुला शॉकच बसणार आहे. पण आधी तुझे डोळे परत बंद करतो. तो आल्यावर डोळे उघडतो.”
नीतूनं परत आपल्या अंगावर चादर ओढून घेतली. ऋषीनं परत तिचे डोळे बांधले. ह्यावेळी त्यानं सोहमला फोन करून बोलावून घेतलं. दोन मिनिटात सोहम आत आलं. त्याच्या अंगावर शॉर्ट आणि टीशर्ट होता. तो पलंगाजवळ आल्यावर त्यानं नितूचे डोळे उघडले. सोहमला पाहून ती डोळे विसफारून म्हणाली, “सोहम, इतक्या उशिरा तू इथे काय करतोस? झोपायचं नाही का?” तिनं पुढे ऋषीला विचारलं, “ऋषी, सोहम इथे कसा? आणि मी ह्या अवस्थेवत असताना? तू कुणाला तरी बोलावणार होतास ना?” सोहमची बोबडी वळायची बाकी राहिली.
ऋषीनं सोहमच्या खांद्यावर हात टाकला आणि त्याला पलंगाजवळ नेत नितूला म्हणाला, “हाच तो. मी तुला ह्यालाच भेटावणार होतो. म्हणूनच मगाशी म्हटलो ना की तुला हवं ते घरातच आहे. भेट ह्याला – आपल्या जवान मुलाला…”
नीतू गडबडून म्हणाली, “म्हणजे इतका वेळ ह्यानंच माझ्याबरोबर….”
ऋषी हसून म्हणाला, “येस, नीतू. हाच तुझ्याबरोबर होता. ह्यानंच तुला स्वर्गसूख दिलं – माझ्याच सांगण्यावरून. आता समजलं ना की तुला हा आनंद कधीही घेता येईल!”
नीतूला मेल्याहून मेल्यासारखं झालं. तिनं आपला चेहरा हातानं झाकून घेतला आणि म्हणाली, “काय केलंस हे, ऋषी? मला माझ्याच मुलाबरोबर झोपायला लावलंस? किती मोठं पाप घडवलंस माझ्या हातून? कुठे फेडू हे पाप? शी शी शी. असलं सूख मला कधीच नको होतं. त्यापेक्षा मी मरण पतकरलं असतं.”
ऋषी तिच्या डोक्यावरून हात फिरवत म्हणाला, “ह्यात काहीही पाप नाही. आपण पुढरलेल्या जमान्यात राहतोय. जशी पोटाची भूक असते तशीच शरीराची भूक आहे. दोन्ही भागावणं गरजेचं नाही का? भूक कोण भागवतं ह्याला महत्व नाही, कशी भागते ह्याला जास्त महत्व आहे. आता फक्त एका प्रश्नाचं उत्तर दे – तुझं समाधान झालं ना? तुझी सेक्सची इच्छा शमली ना?”
नीतू रडवेल्या आवाजात म्हणाली, “समाधान, सूख तर नक्कीच मिळालं. पण स्वतःच्या मुलाकडून? नाही कल्पना करवत. आणि सोहमला काय वाटलं असेल ह्याचा विचार तरी केला होतास का?”
सोहम ऋषी काही बोलायच्या आधी, नितूची नजर टाळत, म्हणाला, “मम्मा, मला सुद्धा आधी हे सगळं चुकीचं वाटत होतं. पण डॅडनं समजावल्यावर पटलं. कारण डॅड तुझ्या सुखाचा विचार करत होतं. आणि खरं सांगू? मला सुद्धा गेल्या कित्येक महिन्यांपासून तुझ्या बरोबर सेक्स करायची स्वप्न पडत होती. आज माझं स्वप्न पूर्ण झालं. तू बिलकुल वाईट वाटून घेऊ नकोस. तुझी इच्छा नसेल तर आपण हे पुन्हा करायला नको.”
पाच मिनिटं शांततेत गेल्यावर नीतू म्हणाली, “जे झालं ते झालं. ते काही परत आणता येणार नाही. आता मला इच्छा होईल कि नाही ह्याचीच शंका येतेय. मला नाही वाटत असं काही पुन्हा घडेल. चला, उशीर झालाय, आता झोपूया जे झालं ते विसरून जातचा प्रयत्न करूया.”
सोहम आपल्या खोलीत निघून गेल्यावर ऋषी नीतू शेजारी आडवा झाला आणि तिला मिठीत घेत म्हणाला, “नीतू, तो खरंच वाईट वाटून घेऊ नकोय. पाप केलंय असं समजू नकोस. आपण फक्त शरीर धर्म पाळाला हे समजून घे. आणि तुला परत इच्छा झाली तर मला सांग. सोहम नाही तर आपण दुसरा कोणीतरी बघू.”
नीतू म्हणाली, “ठीक आहे. पण एक बरं झालं. मला कुठे बाहेर जावं लागलं नाही. घरच्या घरीच सोय झाली. हा विषय घरातच राहिला. एक गोष्ट मात्र कबूल करते. आज माझी शरीर वासना सोहमनं सर्वाथानं शमवली. पूर्वी तू जसं समाधान, सूख द्यायचास तेच आठवलं. आणि मला परत इच्छा झाली तर मी नक्की सांगीन तुला.”
ऋषी तिच्या गालाचा मुका घेत म्हणाला, “मला सांगायची काही जरुरी नाही. तू पाहिजे तेव्हा सरळ सोहमला सांग. माझी काहीही हरकत नाही.”